In Binnenlands Bestuur van week 38 staat een zeer lezenswaardige column van Ralph Pans, voorzitter van de VNG, en Tof Thissen, directeur van KING. Zij houden een pleidooi om de gemeentelijke informatievoorziening minder complex te maken en het beleid voor een eigen ICT architectuurbeleid overboord te gooien.  Een identieke basisinfrastructuur is het devies.  Standaardisatie in gezamenlijkheid moet leiden tot kostenbesparing. Weg met al die overbodige applicaties. Dit is in een notendop de boodschap, die je via deze link kunt lezen.

 

Het is een boodschap, die me zeer aanspreekt. Zo ben  ik een fervent voorstander van de baseline voor gemeenten.  Waarom zelf het wiel uitvinden als je samen voor dezelfde taak staat ? Ik lees de boodschap, die in de column zo klip en klaar wordt gepresenteerd, helaas niet zo duidelijk terug in de @genda 2015, pas in juni van dit jaar vastgesteld.

 

En wat zijn de consequenties van de boodschap ? Gaan alle gemeenten kiezen voor dezelfde functionaliteiten van een DMS , een soort mix van Decos, Corsa en Circle bij elkaar ? In gemeenteland kiezen we ook niet voor 418 verschillende GBA systemen. En gaan we kiezen tussen Centric en Pinkroccade ?  Het is vaak niet alleen  een technische keuze, dit vraagt ook om een enorme cultuurverandering met de vraag: Is iedereen bereid hieraan mee te werken ?

Weergaven: 513

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Ik denk dat we dat niet landelijk voor elkaar krijgen, er zijn te veel gemeentes die vasthouden aan de Gemeentewet en hun autonomie, maar regionaal is daar zeker meer in te regelen: een gezamenlijk DSP opstellen bijvoorbeeld, of een gemeenschappelijk gebruikt model besluit informatiebeheer. Het idee van shared service centers - ook op informatiegebied - is daarin al langer aan het groeien, en zie je ondertussen bij een aantal gemeentes terug (K-5, BEL-combinatie, Leiden e.o.). En hoewel initiatieven als GOV-United traag verlopen en met hobbels gepaard gaan, dragen ook die bij aan het langzamerhand uniformer gaan werken van de overheid. 

Ben bang dat het is zoals Bas aangeeft, de autonomie van gemeenten zal altijd een blokkade blijken voor een landelijk aanpak. Bovendien is dit geen nieuw probleem. Al in de jaren '90 werd die behoefte, misschien wel noodzaak, gesignaleerd maar liep men ook toen al tegen de dezelfde blokkerende mechanieken aan. 

Daar komt ook nog bij dat het ook weer een kwestie van smaak is. De een is gecharmeerd van applicatie x de ander van Y. Dat lijkt dan rationeel onderbouwd, maar we weten hoe dat werkt, een dergelijke voorkeur is subjectief en we verzamelen er vaak onbewust de argumenten bij om de keuze een objectieve status te geven.

En daar hebben we het volgende probleem te pakken. Het denken in applicaties zou eigenlijk achterhaald moeten zijn. We moeten primair denken in functionaliteiten. Dat moet leidend zijn, en welke (commerciële) applicatie daar dan het best op aansluit is punt twee en eigenlijk niet zo interessant. Maar wanneer de overheid het GBA, Wabo, Wet Puper, de basisadministraties, digitale bestemmingsplannen wel kan opleggen is die autonomiteit op dat informatiegebied kennelijk toch te doorbreken. Misschien biedt dat mogelijkheden?

In het nieuwste nummer van BB (39) worden de vijf obstakels van de e-overheid genoemd:

  1. Geld is op. Gemeenten hebben de luxe niet meer om zelf te ontwikkelen.
  2. Huis van Thorbecke. Standaardisatie ontbreekt tussen de bestuurslagen.
  3. De kloof tussen Den Haag, gemeenten en burger.
  4. De rammelende beveiliging, voorbeeld diginotar.
  5. De ingebakken traagheid.

Gemeenten hoeven hun autonomie niet op te geven aldus Tof Thissen in hetzelfde nummer maar wel de zaken landelijk te adresseren. Ook worden er signalen afgegeven dat het gemeenten niet meer lukt de gehele e-dienstverlening alleen vorm te geven, zeker nu door decentralisatie van rijkstaken er zoveel taken er even bijkomen (knelpunt 3).

Ik denk dat het een kwestie is van tijd, de rijksoverheid zet ook stappen om te komen tot een informatiehuishouding.

Zie deze link voor meer informatie.

ik ben het hier van harte mee eens. Ik heb ook de stellige mening dat het eenvoudiger kan, met minder middelen. Ik zie dat niet in één systeem, maar gewoon: minder systemen of geen systeem. Als je alle administratieve softwarepakketten neemt die er gebruikt worden in overheidsadministraties, dan overlappen ze elkaar grotendeels en gebruiken we bij lange na niet alle mogelijkheden. Ik ben de laatste jaren bezig geweest om Microsoft Office nu eens echt goed te leren kennen en -als je het goed inricht- heb je daarmee al een DMS, met takenlijsten, follow-upagenda's, relatiebeheer en andere zaken. Dit kan even goed met oplossingen als Google en Open Office, maar je moet ergens voor kiezen en dit sloot goed aan op onze klanten. Wij hebben onze organisatie daarmee ingericht, hebben alle mappen op alleen-lezen staan zodat niets per ongeluk weggegooid, maken uiteraard de nodige back-ups en werken hiermee al meer dan tien jaar naar tevredenheid. Ook onze "zaken" worden afgehandeld, ze zijn vanaf binnenkomst van een bericht in de mappenstructuur terug te vinden (de belanghebbenden krijgen een link naar het document, dus er worden geen documenten verspreid) en het heeft ons niet veel organisatie of softwarekosten opgeleverd. Iedereen snapt het, dus geen trainingen. Nu wil ik niet onszelf als maatstaf nemen voor de samenleving -zoals Max wel doet met zijn zolder- maar ik meen dat veel organisaties gediend zouden zijn bij een veel simpeler oplossing dan de zware systemen die ze nu gebruiken. Zware systemen, die maken dat organisaties moeten fuseren en sharen omdat de kennis ontbreekt, die jaarlijkse onderhoudskosten met zich meebrengen -in vijf jaar betaal je het pakket nog een keer- en die elk voor zich applicatiebeheer vragen. De tijd is rijp voor simpeler oplossingen. Het geld is op en dat is het beste moment om creatief te zijn.

Antwoorden op discussie

RSS

© 2024   Gemaakt door Marco Klerks.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden