Vele overheden omarmen de Woo mede door de kosten in begrotingen op te nemen. Nu de Wet open overheid met rasse schreden dichterbij komt, gun ik mezelf af en toe wat tijd om  naar gerichte webinars te luisteren. Soms zijn ze heel juridisch van aard, soms zijn ze meer gericht op de hoe de vraag in de praktijk. Vanochtend luisterde ik naar een van Hekkelman advocaten, Heel praktisch werd uitgelegd welke beschikkingen niet onder de Woo naar vallen, altijd een categorie die veel vragen oproept. 

Maar.. waar ik me toch wel over verbaasde, was dat tijdens het webinar vrij stellig werd beweerd dat over tien jaar hoofdstuk 6 uit de Woo geschrapt wou worden omdat alle informatie dan toch al op orde via PLOOI benaderbaar zou zijn. Dit is de bewuste passage in de Woo: 

  • Artikel 6.1: Het bestuursorgaan treft maatregelen ten behoeve van het duurzaam toegankelijk maken van de digitale documenten, bedoeld in artikel 2.4, eerste lid.
  • MvT: In artikel 2.4, eerste lid, Woo is artikel 3 van de Archiefwet 1995 als uitgangspunt herhaald. In artikel 6.1 is geëxpliciteerd dat bestuursorganen maatregelen treffen ten behoeve van het duurzaam toegankelijk maken van digitale documenten die zij ontvangen, vervaardigen of anderszins onder zich hebben.

De vraag aan jullie lezers is: Is de verwachting reëel? Waarom wel, waarom niet? 

Zelf heb ik grote twijfels, vooral vanwege de snelheid waarmee ontwikkelingen met

betrekking tot informatieopslag en -verwerking nu gaan. Deze snelheid ligt zo hoog dat

niet is te voorspellen hoe de publieke informatiehuishouding er over tien jaar uitziet.

Weergaven: 357

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Yvonne, ik denk dat het niet de WOO of PLOOI (de juridische ondergrond of het publicatiesysteem) zijn waardoor de gewenste openbaarheid of transparantie niet bereikt zal worden. In de allereerste plaats zal de attitude van overheden moeten wijzigen en dat veranderingsproces zal veel meer kruim kosten dan iemand zich voor kan stellen.

Op dit moment voorbeelden te over waarbij 'de bestuurscultuur' volstrekt niet te porren is voor meer openbaarheid en transparantie: het lijkt niet alleen, nee, het is een minderheid die zich dit onderwerp aantrekt en de implementatie van de WOO zal op allerlei ambtelijke en bestuurlijke niveaus sneuvelen, omdat de dagelijkse politieke- en uitvoeringspraktijk er volstrekt niets aan gelegen is veranderingen door te voeren in wat voor mij dagelijkse openbaarheid mag heten. Archivarissen en informatiespecialisten zouden zich veel meer als activisten voor het goede doel mogen opstellen en een veel zelfstandiger informatiepublicatiepositie moeten claimen.

"Wij" maken ons met ons goede gedrag  druk over het weglakken van persoonsgegevens uit stukken die 40 jaar geleden ter inzage hebben gelegen, maar uithuisplaatsingen ("staatsontvoeringen") kunnen we niet terugdraaien,  miljarden van oligarchen kunnen we in Nederland niet traceren vanwege AVG-beperkingen, bij UBO-registraties (die overigens door de personen waar die beveiligingsmaatregel op gericht is, eenvoudig omzeild kunnen worden) kunnen we niet eens nagaan of de registratie wel verwerkt is: ons vakgebied (en dat bedoel ik breed!) moet zich stevig achter de oren krabben en zich afvragen waar we mee bezig zijn! 

Mijn observatie is dat dit per overheidsorgaan anders is.

Yvonne, ik denk dat je gelijk hebt. Ik zie hoofdstuk 6 niet zozeer verdwijnen als wel strenger worden: om informatie (blijvend) te kunnen vinden zul je handelingen moeten verrichten om die vindbaarheid te garanderen. Doe je dat niet dan is dat effectief gelijk te stellen met vernietigen. Gezien de informatie-explosie van de afgelopen 80 jaar en het feit dat deze nog niet is gestopt, verwacht ik dat met name de ontsluiting het struikelblok zal zijn. Ook in PLOOI. Om die ontsluiting af te dwingen (want het kost geld) zal toch iets aan regelgeving moeten worden gedaan.

Dit zelfde geldt natuurlijk voor de vernietiging: ook dit zul je op een of andere wijze vorm moeten geven. En afdwingen. Overigens: het strijdpunt tussen de Woo en de Archiefwet over vernietiging van openbaar gemaakte informatie ligt momenteel bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken.

(strijdpunt is: Bij de Woo wordt uitgegaan van: eens openbaar altijd openbaar (uitspraak RvS), in de Archiefwet wordt uitgegaan van vernietiging conform de selectielijst, dus ook voor openbaar gemaakte informatie)  

Dat laatste punt zie je al terugkomen met de categorie Wob-verzoeken. Formeel mogen die vernietigd worden, maar omdat ze gepubliceerd zijn moeten ze dan gepubliceerd worden bewaard. En waar dan, eerst in PLOOI en dan in het e-depot van nationaal Archief en niet in een e-depot van een gemeente? Oh nee, het authentieke exemplaar met persoonsnamen is dan vernietigd op grond van de selectielijst.  Volgens mij is hier nog niet voldoende over nagedacht. 

Hoi Yvonne, goed punt om wat verder te kijken in de glazenbol naar het informatiebeheer op langere termijn bij de WOO. Ik ben niet heel erg thuis in bewaartermijnen-land maar als ik je goed begrijp dan:
- Komt informatie uit één van de 11 categorieën die is gepubliceerd (al dan niet via PLOOI) in aanmerking voor blijvend te bewaren? Althans in ieder geval het gepubliceerde deel.
- Is er nog niet nagedacht wie de informatie actief beheerd, en onder welke condities, op het platform PLOOI?

Ik ga binnenkort aan de slag als implementatie projectleider WOO dus hoop de komende tijd ook wat meer antwoorden te krijgen over de praktische invulling en waar mogelijk hier actief te delen. 

Hoi Johannes,

Ik kan ook niet in de glazen bol kijken van PLOOI en KOOP, maar wat me persoonlijk wel zorgen baart is dat al die informatie straks driedubbel bewaard wordt, ook informatie die vernietigd moet worden. Dan kunnen we datacentra blijven bouwen. Informeel begrijp ik dat er een aanpassing komt van het MDTO en TOOI om te kunnen publiceren.

Zie ook:

PLOOI verplicht en nu? - BREED - over de grenzen van informatie (br...

Antwoorden op discussie

RSS

© 2024   Gemaakt door Marco Klerks.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden