Nieuw rapport

Vandaag 6 december 2019 ontvingen alle gemeenten in Noord-Brabant de evaluatie van het beleidskader van de provincie Noord-Brabant 2016-2019. In 2020 moet een nieuw beleidskader worden vastgesteld. Nu was er gelegenheid voor de toezichtontvangers zelf om de provincie te vertellen hoe het toezicht vanuit de provincie wordt ervaren.

Het rapport is openbaar en gepubliceerd op de website van de provincie Noord-Brabant. Enkele conclusies uit het onderzoek:

  •  Impact van IBT het functioneren van het openbaar bestuur beperkt, het IBT kan werken als stok achter de deur maar zet niet écht aan tot verbetering van presteren.
  • Er is een goede bijdrage geleverd aan de uitvoering van de wettelijke taken.
  • Toezichtontvangers zijn tevreden over de eigen horizontale controle (de werking daarvan is door de provincie niet getoetst). De bijdrage van provincie is niet expliciet gemaakt.
  • Er zijn extern twijfels bij de effectiviteit en efficiëntie van het toezicht. Zo zijn er twijfels bij de efficiëntie en effectiviteit van het proces. En bij de aansluiting van de beoordelingscyclus op de gemeentelijke cyclus.
  • Specifiek bij archieftoezicht is het onduidelijk hoe de rollen van de provincie en de gemeentearchivaris zich tot elkaar verhouden.

Wet RGT

De wet Revitalisering Generiek Toezicht (RGT) beoogde een einde te maken aan de vele regelingen voor specifiek toezicht die in de loop der jaren zijn ontstaan. Daardoor moest de toezichtbureaucratie, met de bijbehorende bestuurlijke drukte en de toezichtlasten, afnemen. De verticale provinciale toezichthouders grijpen pas in wanneer er tekenen zijn dat de Archiefwet 1995 niet naar behoren wordt uitgevoerd. Het college van B. en W. dient zich in de eerste plaats aan de gemeenteraad te verantwoorden voor de uitvoering van taken ( ‘horizontale verantwoording’). De provincies maken vervolgens gebruik van dezelfde informatie bij de uitoefening van het toezicht. Het belangrijkste uitgangspunt van de wet RGT is (onderling) vertrouwen. De provincies houden toezicht op de gemeenten en het Rijk houdt toezicht op de provincies. In de Provinciewet en de Gemeentewet zijn daartoe (herijkte en gerevitaliseerde) toezichtinstrumenten opgenomen.

Voorts geldt in de wet RGT het uitgangspunt ‘eenmalige uitvraag, meervoudig gebruik’.  Het principe houdt in dat informatie die al openbaar beschikbaar is niet nog een keer mag worden uitgevraagd.

Hoe nu verder?

Het is te hopen dat de vervolgstap niet per provincie wordt gezet, maar dat in het kader van Agenda Toekomst Toezicht (ATT) de onderlinge verschillen tussen al die kaders en de verschillende instrumenten op elkaar worden afgestemd. Hierdoor kan er dan echt invulling worden gegeven aan de geest van de wet RGT en de rol van de gemeenteraad worden versterkt. Een proces dat feitelijk al vanaf 2012/2013 vorm had moeten krijgen.

De zeven principes van het ATT zijn:

1.Horizontaal voorop en wordt versterkt,

2.Uniformiteit (methodiek) en maatwerk,

3.Risicogericht toezicht,

4.Toezicht is proportioneel en wordt uitgeoefend middels een interventieladder,

5.Transparantie,

6.Verbinden van inzichten,

7.Efficiënt en effectief.

Weergaven: 314

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Wel aardig om te constateren dat in dit rapport vastgesteld wordt wat ook bij de introductie van de Wet RGT in Noord-Brabant reeds gezegd werd: de rol van de provinciale inspectie v.w.b. het archieftoezicht is moeizaam. De wet RGT legt de verantwoordelijkheden bij de gemeente zelf en er past het IBT slechts een terughoudende rol. 

In dit rapport:
a. De rolverdeling tussen archivaris en provinciale toezichthouder is niet helder, waardoor het IBT als overbodig en dubbelop wordt ervaren
b. Het IBT heeft niet perse impact op het taakuitvoeringsniveau

Daarentegen: 
c. Een externe hiërarchische toezichthouder werkt wel om zaken op de bestuurlijke agenda te krijgen. 

Het blijft dus moeilijk om met het interbestuurlijke toezicht meerwaarde te genereren! 

Dat zegt het rapport ook:

De relatie tot (regionale) archivaris kan beter worden geborgd in het IBT. De rolverdeling tussen de archivaris en provinciale toezichthouder is niet helder. Hierdoor wordt het IBT door een deel van de gemeenten als overbodig en dubbelop ervaren.

Het oordeel van het IBT zegt niets over de kwaliteit van de informatiehuishouding. Het IBT richt zich op het proces en niet op de inhoud van het KPI verslag. Zo kan het voorkomen dat een gemeente een oordeel oranje krijgt, omdat niet het verbeterplan en KPI verslag naar de raad zijn gegaan maar voor de raad een aparte nieuwsbrief met kernpunten is opgesteld. Het jaar daarvoor is identiek gehandeld toen was het groen.

Dit is voor alle partijen niet goed, niet voor het IBT, niet voor gemeenten met hun archivarissen. Criteria moeten vooraf duidelijk zijn, daarbij moet er een mogelijkheid komen om bezwaar en beroep aan te tekenen.  

Antwoorden op discussie

RSS

© 2024   Gemaakt door Marco Klerks.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden