In de traditionele, analoge situatie werden jaarlijks statistische overzichten in een boekwerkje geplaatst en werd een exemplaar gearchiveerd, zogezegd voor de “eeuwigheid”.

Na overbrenging zijn dit dan ook bij uitstek documenten die nog heel frequent geraadpleegd worden in verband met allerlei onderzoeken en die ook een wezenlijk beeld van de geschiedenis van de stad weergeven.

In de huidige, digitale wereld worden statistische gegevens (denk aan demografie, woningen, leefbaarheid en politiecijfers) verzameld en geactualiseerd. De opslag vindt plaats in de ‘cloud’, de ontsluiting wordt mogelijk gemaakt doormiddel van een zoekvraag.

Dus de raadpleger kan zijn ‘eigen’ set aan informatie samenstellen.

Een vergelijkbare situatie is ook ontstaan voor geografische informatie (kaartmateriaal). Ook dit is nu voornamelijk alleen digitaal aanwezig in een GIS-systeem.

Tot slot worden van gemeenteraadsvergaderingen geen analoge verslagen gemaakt maar wordt beeld en geluid opgenomen.

Vraag is hoe deze rijke bron aan informatie gearchiveerd kan of moet worden zodat deze in enige vorm ook nog voor het nageslacht bewaard blijft.

Zijn er gemeenten die hier al ervaring mee hebben en ons kunnen helpen met een praktische oplossing?