In het artikel "e-Government bruist" dat verschenen is in VIP/Doc van maart 2012 (p. 30), las ik het volgende: "Er zijn gemeenten die burgers uitsluitend nog helpen via het internet" (VIP/Doc, maart 2012, p. 30). Mijn vraag hierbij is: kennen jullie voorbeelden van zulke gemeenten, en wat vinden jullie van deze aanpak?

Ik woon in een middelgrote Vlaamse kuststad, waar toch wel een aanzienlijk deel van de bevolking 65+ is, en ik zou dit niet zien zitten. Ik vind het de taak van de gemeente om zo veel mogelijk mensen te kunnen bereiken. En (nog) niet iedereen beschikt over een computer of een internetverbinding. Daarbij komt dan nog eens dat, in België, de internetverbindingen héél duur zijn. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn voor wie een internetabonnement financieel niet haalbaar is. Ik vind een e-loket fantastisch, maar daarnaast heeft ook het "gewone" loket in het gemeentehuis en het telefonisch loket volgens mij nog bestaansrecht. Het is, denk ik, aan de gemeenten om hun (informatie)huishouding aan deze verscheidenheid aan te passen. Vinden jullie dit ook, of hebben jullie andere ervaringen?

Weergaven: 481

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Ik heb ooit geleerd dat de overheid de "papieren weg" niet dicht mag zetten, maar ik kan het nu niet terugvinden. Vermoedelijk staat het ergens in de toelichting van de Wet elektronisch bestuurlijk verkeer (Webv), maar die wet verandert vooral de Algemene wet bestuursrecht (Awb) (zie afdeling 2.3) en ik weet niet wat daar in de toelichting(en) staat.

Hoe dan ook, ik ken geen gemeente die papieren brieven weigert. Het barst wel van de gemeenten die gebruik van de elektronische weg sterk promoten, maar ik vind dat niet vallen onder de omschrijving: "Er zijn gemeenten die burgers uitsluitend nog helpen via het internet".

Volgens mij is het juiste artikel 2.15 (lid 1).

1. Een bericht kan elektronisch naar een bestuursorgaan worden

verzonden voor zover het bestuursorgaan kenbaar heeft gemaakt dat deze

weg is geopend. Het bestuursorgaan kan nadere eisen stellen aan het

gebruik van de elektronische weg.

Het woordje 'kan' laat beide wegen open en geeft de burger hierin het initiatief: het kan maar hoeft niet. Een gemeente kan dus niets verplichten aan de burger

Je hebt gelijk Ton, artikel 2.14 hoort er ook bij. Dat was me even ontschoten!

Nee, die ken ik niet. Ook niet van horen zeggen.

Wel is er het inmiddels roemruchte pad van De Waard, die een stevige strategie op e-dienstverlening heeft ingezet. Ik heb begrepen dat men in de toekomst op huisbezoek gaat als alternatief voor balie. Daar is verder met een beetje googelen van alles over te vinden.

Beste mensen. Hartelijk dank voor de duiding. Ik vond het zelf ook al bizar dat een gemeente enkel burgers via internet zou kunnen of mogen helpen, terwijl de overheid juist voor iedereen zo toegankelijk mogelijk zou moeten zijn. Wel ben ik akkoord dat een gemeente de elektronische weg kan promoten, maar niet verplichten. Daarom was één en ander mij niet duidelijk, maar dat komt waarschijnlijk ook doordat ik niet zo vertrouwd ben met de Nederlandse wet- en regelgeving. BREED laat mij over de muur van het eigen land / de eigen regio kijken. Nogmaals dank voor de verheldering.

In zekere zin is Delft zo'n gemeente. Hun site voor Bevolkingszaken is zodanig ingericht dat je als klant het meeste online kunt doen. Men kan ze niet meer bellen voor vragen. Wel kun je ze nog bellen om een afspraak te maken bij de Stadswinkel (gemeentehuis), anders kom je er niet in.

Als je ze online een vraag stelt, lezen ze de vraag niet echt, maar sturen de klant gewoon een 'cut and paste' tekst als antwoord, en dat antwoord laat dagen op zich wachten.

Allemaal erg gebruikersonvriendelijk dus. Het was vroeger anders daar. Je kende de meeste mensen aan de balies daar en je vragen werden accurata en tijdig beantwoord. Niet meer.

Antwoorden op discussie

RSS

© 2024   Gemaakt door Marco Klerks.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden